Fortuna Imperatix Mundi



Esse é um dos meus poemas favoritos, espero que apreciem.



Oh Fortuna, velut luna
status mutatur.
Semper crescit aut decrescit
vita detestabilis.

Nunc post blanditur obdurat
ludere cum mens.
Egestatem, potestatem. Dissoluit glacies
Destination immanis et inanis

Tuus levis in rota
tute malum,
Vana est beatitudo vestra
semper dissolubile

Nebula et operta
Item, Ego contagias
Nunc per ludum
In dorsum nudum

Cede malitia tua
Felicionem et sanitas
et virtutis
Nunc ego sunt contra

Affectiones et cladibus
Ubi mancipare me
in tempore illo
statim

In cordum chorda tangir
quia fortuna
Remittent fortis
Flete cum me omnes

Fletu vulnera causatur a fortuna
visens lacrimantibus oculis
Quid enim dedit mihi
Suscipit illa me nequiter

Quae legis, verum est
hoc pulchram comam
Cum unus vult capere,
Calva ostendit (bis)

Super solium Fortuna
Ego sedebam in vertice
Coronatus ab multicores
Flores prosperitatem

Sed sicut fui prospere
Felix et beatus
Pinnacle nunc despenquei
Secretum Gloria (bis)

Fortune rota versa
Descendens ego humiliatus
Alius elevatum est usque ad summitatem
superabundanter exaltabitur

Rex sedet ad apicem
Cavete eam, ascendit contra ruina
In rota axis scriptum est
Regina Hecuba (bis)

Certo está em latim, mas é melhor assim. ^^

Nenhum comentário:

Postar um comentário

Agradecemos sua visita. Confira outros posts sobre este assunto. Deixe aqui o seu comentário, crítica, sugestão. Curta o Um Fílosofo na Web no Facebook e siga no Twitter ou Instagram. Obrigado!

INSTAGRAM FEED

@soratemplates